18th February 1778

transcription

[page 45]
[18th February 1778]
18

was iets helderder, nu en dan regenvlagen uit den z:o: tot den middag, daar na klaarder, kon de torrans (rivieren) niet passeren, dus moest hier blyven, het regende gepasseerde nagt hier overal in huis door het dak. zodat meest den ganschen nagt by een rokend vuur my sat te warmen. reed z:o: aan na strand, en quam na een uur distantie aan de drie valeyen de plaats van enen sele op een paar kogels schoot distantie langs strand leggende, waar in de menschen uit de lange cloof komen vissen, over een quaad wagenpad noord van hier over de bergen de duivels kop of ńanni douw genaamt zynde vinger pad. van eenen wedewe bule in de langecloof.
een hoge duin rug scheid die valeyen van strand, sy syn sout, agter de ruigte valey legt de lange en diepe groene valey, die fontein dus vars water heeft zy loopt tot omtrent by koukomas mond. hier aan strand ondervond weer voor het eerst het ongemak en gevaar der duinmollen doordien myn paard hals over kop neerstorte en op myn been viel dog maar even beseerde. reed op de hoogte aan strand alles steil en klippig strekte oost en west, dog vier a vyf uren westelyk schoot het land met een punt z:o: een half uur uit. tegen over de nieuwe houtpost. daar na zag op omtrent agt uren verder het uitspringende land van de mosselbaay.
peilde desselfs hoek w:z:w: iets w: en de nadere peilhoekspunt w:t:z: peilde het verdere land buiten mosselbaays punt w:z:w:, dus verliest zig dit land op dese kust met uit haps of baaygewyse. en op lang na so schielyk niet als in de kaarten geset is. dog voorby de mosselbaay ten westen schynt het sterker z:waards aan te lopen. reed te rug het weer bedaard zynde, peilde de keten bergen des outeniquas land, zo ver zien kon aan weerszyden, vonden dat zy oost en west liepen.

translation

[page 45]
[18th February 1778]
18

Was somewhat clearer. Gusts of rain, now and then, from the south-east until noon and clearing up after that. Could not cross the torrents (rivers) and for this reason had to stay here. Last night it rained into the house everywhere through the roof, so that for whole night I mostly sat next to a smoking fire to warm myself. Rode south-east onward to the shore and after a distance of an hour reached Drievleien, the farm of a certain Seele a few musket shots distance from the shore. This is where the people from the Langkloof come fishing, using a dangerous wagonroad north of here which comes over the mountains called Duivelskop, or Nanni Douw, which means 'Finger Road'. It starts at a certain Widow Beulen's in the Langkloof.

A high ridge of dunes separates these vleis from the beach. They are salty. Behind the Ruigtevlei lies the long and deep Groenvlei. Thus this spring has fresh water and flows to near the Koukouma's mouth. On the beach here I experienced once again the discomfort and danger caused by the dune moles, for my horse crashed head over heels, falling on my leg, though only injuring it lightly. Rode up the hill to the beach. It was steep and stony everywhere, stretching east and west but four or five hours to the west, opposite the new timber post the land jutted out in a point, going south-east for a distance of half an hour. About eight hours beyond this I saw the land jutting out west by south at Mossel Bay. Took bearings on this point: west-south-west, a bit west; and the nearer corner point was west by south. The bearings on the further land outside Mossel Bay point were west-south-west. Thus this land recedes along this coast with bites, or in a bay-like fashion, and for a long way not as sharply as shown on the maps. However beyond Mossel Bay to the west, it appears to run more sharply south. Rode back and the weather being calmer I took bearings on the Outeniqua chain as far as I could see on both sides. Found that they ran east and west.