Second Journey (MS 107/1/1-2)
20th November 1777
transcription
[page 64]
[20 November 1777]
den 20
hadden niet veel gerust schoon het met tussen posingen geregent had met weerligt was het velt droog, vernamen niets. gingen de andere zeekoei uitslepen de regen vlagen continueren dese morgen met o n o weinig wind, konden dat dier dat een grote bul was, niet met ons allen uittrekken dog hem na de wal getrokken hebbende, sleepten wy hem met 10 ossen op de kant, mat en tekende hem, en gingen hem afslagten om indien mogelyk het vel te bewaren, hebbende de jakhals gepasseerde nagt de koei geschonden.
gingen van daar n:o: omtrent drie uren de rivier af die met vele bogten, diep loopt. passeerden een gat, (zynde die rivier so als gesegt is, niet als hier en daar seer diep en tamelyk breed, met steile oevers hier en daar dat men er omlaag by kan komen meest door de hippopotamus paden, zynde met riet als in europa en niet zo als die rivieren aan de andere zyde der sneeuwbergen daar geweest ben, met palmieten) daar wy een zeekoey in dood schoten en verder reden, komende by een twede daar vyf of zes en twe kalven in waren die mede geschoten wierden, dog er wierden vele schoten gedaan doordien de eerste schoot voorby zynde dit dier, somtyds maar even de neus uitsteekt, en schoon hy de kop uitsteekt is het een ogenblik, nadat de dieren gesonken waaren, zo als zy naa hun doodt direct doen, reden wy terug na onse wagens vonden het vel byna afgeslagt hielpen het verder, examineerde de ingewanden die zeer groot en als het hele dier moeyelyk en onhandelbaar zyn te examineren, makende de genen die helpen moeten en niets uit zéle doen verdrietig, het geen veel hinderd; zal hier alleen maar annoteren, dat vier magen en met een weinig feuilliet een galblaas, een hart met het foramen ovale gesloten, het welk een voet lang drihoekig en elf duim breed was, lykenende het ingewand meest na dat van een koeibeest, dog niet in alle delen. (de testicules groot en onder het vel digt aan het lyf op de plaats daar een bul ze heeft) haalden de wagens en laaden met ons 14 na veel moeite het afgeslagte vel met kop en poten op de wagen, reden door een plaats over plettenbergsrivier, waarby een verslagen hottentots kraal leggende er enige koppen, waarvan ene voor professor camper me nam. by en rondom dese rivier is het vol klipbanken en miereneters en bosverkens gaten. en iets ruiger van lage bosjes zodat beter vuur konden bekomen, als daar wy gepasseert zyn, hebbende niet dan met moeite struiken tot vuur byeen gekregen, vernagten daar wy de eerste zeekoei geschoten hadden. het is dese dag zeer heet geweest met tussenposingen zomer regen vlagen met donder van verre dog in den agtermiddag, sterke regen hagel en swaar donder weer altoos met rukwinden (trawaten) verselt maar een groot uur durende, dog de regenvlagen continueerde alles uit noorden en n:o:. aten van een zeekoey, dog het vlees was zeer taay. de jakhals jelpe veel rondom ons
translation
[page 64]
[20th November 1777]
The 20th
We had little rest. Although it had rained at intervals with lightning, the countryside was dry. We were aware of no disturbances. We went to drag out the other hippopotamus. The showers of rain continued this morning with a light east-north-east wind. We could not drag out the beast, which was large bull, even all of us together. But having pulled it to the shore, we dragged it onto the bank with ten oxen. Measured and drew it, and set to cutting in up, trying so as far as possible to preserve the skin because a jackal had damaged the cow the previous night. From there we went north-east about three hours down the river which flowed deeply with many bends. We passed a hole (the river is, as I said, only deep in places, and fairly wide with steep banks here and there, which one can descend for the most part by the hippopotamus paths, and with reeds, as in Europe, and not with bulrushes like the rivers on the other side of the Sneeuberg mountains where I have been); in the hole we shot a hippopotamus and rode on further. Coming to a second hole in which there were five or six, as well as two calves, these were also shot. Yet many shots were fired however because if the first shot misses, the animal will only stick its nose out and although they do stick their heads out it is only for a moment. When the animals had sunk, which they do directly at their death, we rode back to the wagons. We found that the skin had almost completely been removed, and we helped them further with that work. Examined the innards, which are very large and like the whole animal difficult and unmanageable to examine; which made those who had to help, and were doing nothing with zeal, unhappy; this hindered things very much. I shall only here record that it had four stomachs, with a small feuilliet [omasum], a gall bladder and a heart with a closed “foramen ovale” which was a foot long, triangular, and eleven inches wide, the intestines most closely resembling those of a bovine, but not in all parts. (The testicles are large and under the skin close to the body where a steer has its.) We fetched the wagons and fourteen of us, with great difficulty, loaded its flayed skin with the head and feet onto the wagon. Rode through a farm on the other side of the Plettenbergs River on which there was a vanquished Hottentot kraal with some skulls lying around, one of which I took for Professor Camper. At and about this river there are many stony shoals, as well as anteater- and bush-pig-holes. It is bushier with small shrubs so that we can make better fires than where we have already been where it was only with difficulty that we were able to get shrubs together for a fire. We spent the night where we had shot the first hippopotamus. It has been very hot today with intervals of summer rainshowers with thunder in the distance, but in the afternoon there was strong rain, hail and heavy thundery weather always with gusts of wind lasting for a good hour but with the rain showers continuing. This all came from the north and north-east. Ate some hippopotamus but the meat was very tough. Jackals yelped loudly around us.