Fourth Journey (MS 107/3/1-2)
19th September 1779
transcription
[19th September 1779]
19 sondag.
gepasseerde nagt schoon weer, warm en maneschyn.
n:o: koelte term 58 - 92 - 65 waren 1700 voeten hoogte dus 380 voet gedaalt sedert Engelbregt.
de ossen waren weggelopen, dus moest wagten.
met middag spanden in en quamen al afdragend dog met vele hoogtens en laagtens tussen het selve gebergte, na drie uur rydens in de aloe cloof, (die grote aloe van brink was dood en verbrant mat er een aan de weg 16 voet hoog stam en kroon en 10 voet omtrek midden stam. dit zyn agavaas. daar de hottentotten hunne pylkokers van de jonge spruiten maken, na twe uren rydens aan Coussi of grote Sandrivier die nu schoon vlak en ondiep sterk liep en goed water had door de laatste regens, reed vooruit na de leg plaats van Jan van den hever de rivier twe uur ossewagen rydens n:n:o: ½ o op. moetende men deselve drie malen doorryden dese rivier koomt hier vier myl uit het oosten dan met een bogt agter uit Camies berg. de forsse drogende oostelyke winden hebben niet tegen staande de laatste sware regens voor weinige dagen gevallen, dit veld alweer so verdordt dat het als assch uitsiet. al het selfde harde klippig terrein. de wagens arriveerde om ½ agt.
translation
[19th September 1779]
19 Sunday
Fine weather last night, warm and there was moonshine. A cool north-east breeze.
Thermometer: 58-92-65.
We were 1700 feet high. Thus have dropped 380 feet since Engelbrecht’s.
The oxen had run away, and thus we had to wait. Yoked in the oxen in the afternoon, and after travelling for three hours downhill (but with many rises and falls within this same range) arrived at Aloekloof. (Brink’s great aloe was dead and shrivelled up.) Measured one along the way: 16 feet high (stem and crown) with a circumference of 10 feet in the middle of the trunk. These are agaves, from the young shoots of which the Hottentots make their quivers.
After two hours travel to the Kouwsie or Great Sand River, which although flat and shallow, is now running strongly and has good water on account of the last rains, I rode ahead to Jan van den Heever’s cattle post, De Rivier, two hours by ox wagon north-north-east half east. One has to cross the same three times. This river comes out here four miles from the east and then with a bend goes behind the Kamiesberg. Notwithstanding the recent heavy rains which fell for a few days , the sharp desiccating easterly winds have again so dried out the veld that it looks like ash. Everywhere the same, hard, stony terrain. The wagons arrived at half past seven.